บทที่ 168

ในที่สุด สายตาเย็นชาของเสิ่นซื่อก็ย้ายจากจี๋อี้หนิงไปมองที่เวินลี่เจ๋อ “ไปกันเถอะ” เวินลี่เจ๋อพยักหน้าและหันหลังพาเสิ่นซื่อไปที่สำนักงาน ซุนหิงไม่ได้ตามไป รอจนทั้งสองเข้าไปในสำนักงานแล้ว เขาจึงหันไปมองจี๋อี้หนิง “คุณจี๋ คุณเสิ่นเพิ่งพูดอะไรไปไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ จริงๆ แล้วเขา...” คำพูดยังไม่ทันจบก็ถูก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ